Gün O Gündü ne çok eskidi düşler ufak adımlarla ne çok sonbahar dündü yüreğimizin bir taka gibi çırpınışı akan günde aç açık terleyen avuçlarımızın şarkılarını mırıldandığımız kavrulan yazı umursamadığımız kışı devrimi sevdayı barışı sözlerimize bayrak ettiğimiz gündü ne çok eskidi yeminler ufak yalanlarla ne çok döneklik dündü karanlıktan hesap sorduğumuz kahırlı gecelere boşverip ay ışığında sorgülanan ömürleri güneşe verdiğimiz yüreklere kazınan bir sevdaydı bağımsızlık altıncı filo'nun yüzüne tükürdüğümüz gündü ne çok eskidi yurtseverlik uzak pazarlarda ne çok dolar ne çok hainlik dündü Çanakkale anafartalar ve o 'mavi gözlü dev' sömürgeciye karşı haykırdığımız gün dündü dündü gün o gündü

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE

Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi.
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde-gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı'
Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi!
Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer,
Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer.
Yedi iklimi cihânın duruyor karşında,
Avusturalya'yla beraber bakıyorsun: Kanada!
Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk:
Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.
........... devamı >>